Yaşlı dünyanın gelip geçen misafirlerinin dilinden düşmeyen tek şarkı Yalan dünya! Milyarlarca yıldır şaşmadan dönen dünya, ne çevresinde dönen güneşin sıcaklığından mahrum etti bizi, ne karanlık gecelerimize ışık olan ayın ferahlığından, yine de adı yalan dünya! Albenisiyle ışıltısıyla, bizi içine alan dünya! Varlığıda yokluğuda imtihan, yalan dünya! Öleceğini bilen tek canlı insanın ,ölmeyecek gibi sımsıkı sarıldığı, Dinleyeni az konuşanı çok yalan dünya! Denizini, kumunu, ormanını, havasını, suyunu, parsel parsel pazarladığımız yalan dünya! Her kaybettiğimiz günün akşamından, sabahına en gerçek hırslarla uyandığımız, Soframızdan eksilenlerin hayallerinin yetmediği yalan dünya! Tüm cimriliğimizle, israfımızla, iflah olmaz öfkemizle, kinimizle, hepi topu 60yıllık ömrümüz için bizi insanlıktan çıkaran hırsımızla, koşa koşa yakalayamadığımız, yalan dünya! Gelip göçenlerin sofrada yemeğini, dolapta ceketi bırakıp gittiği, ruhun sığmadığı kadar küçük, arzuların isteklerin ulaşamadığı kadar büyük, platonik aşkımız kara sevdamız Yalan dünya! Şimdi hasta yorgun, yalnız, korkuya esir olmuş, küçük bir köy yalan dünya!