Başkan. Kimi tesadüfen olur.. Çok örnekleri var. Tesadüfen olanların yakalakları da bol olur..  Kimi hakkıyla hukukuyla olur. Az olsa da örnekleri var.. Onların da yalakaları olur ama bol olmaz. Bir süre sonra olay netleşir ve yalakalar bir bir uzaklaşır.. Başkan; Öyle kolay alınacak bir ünvan değil. Evet, birçoğu tesadüfen koltuklara oturduklarında bu sıfatı alırlar. Ama sürelidir onların başkanlık sıfatı. Koltuk altlarından alındığı gün, sıradan ve hatta sıranın altına düşürek beraberinde oluşturdukları pisliği, kini, nefreti ve yalanları ve ikiyüzlülüklerini de sırtlayarak tarihin çöplüğündeki yerlerini alırlar.. Ama asla vazgeçmezler. Alışmışlar ya bir kere bedava yaşamaya.. Çalarak, çırparak sefahat sürmeye . Onun için de yeniden o koltuklara yapışmak için herşeyi yaparlar. Tabi yalnız değiller.  Daha önce koltuktayken devletin, milletin, yetimin garibin, gurebanın hakkını birlikte yedikleri ve içtikleri üç beş kişi ile birlikte yine pusuya yatarlar o çöplükte. Koltukta oldukları zamanlarda, oyun moyun kurdukları devirden kalma hikayelerini yeniden canlandırmak, yeniden kentleri yönetmeye, olmadı boş buldukları bir alanı ele geçirmeye dair planlar yaparlar.. Akıllarınca siyaset geliştiriler, bir çöplüğün gölgesinde. Akıllarınca gözdağı vermeye çalışırlar birilerine. Eski günlerin hayali ile o çöplüğün gölgesinde çevirdikleri dolapları yeniden harekete geçirmek için kuytularda köşelerde birbirleriyle paslaşırlar.. Başkanlık yaptıkları dönemlerde parayla tuttukları yalakalarından son bir şey daha isterler; mevcut başkanlara, mevcut yetkililere gözdağı vermek senden, parayı pulu vermek benden diyerek harekete geçirler yalakalarını. Biraz koltuktaki zamandan kalma bilgiler, biraz devletten millitten topladığı belgeler, biraz imamcıklara kulluk-kölelik ve köpeklik yaptıkları dönemlerden kalma tapelerle kendilerini derin devlet gibi gösterip herşeyden haberleri varmış sosuyla pazarlarlar.. Tıpkı geçmiş günlerdeki gibi yeniden kentleri şekillendirip ordan burdan aldıkları talimatlarla insanları etitekleyip güya büyük adam pozlarına girip herkese bir görev ve ünvan ve hatta koltuk vaadiyle senaryolar üretip güç-lüymüş pozlarına bürünürler.. Çünkü onlar ve parayla besledikleri yalakaları  dün olduğu gibi bugün de yalanla, dolanla, iftira ile iblisle yaptıkları yol arkadaşlığıyla her işin üstesinden geleceklerine inanırlar.. Ve tek bir hedefe odaklanırlar. O da, dün olduğu gibi yarın da bir koltuğa oturdukları andan itibaren yine eskisi gibi malı hamuduyla götürme hayali. Bu sahtekarlar geçmişte birbirlerine karşı kullandıkları silahları bugünde kullanırlar.  Dostluk gösterileri yaptıkları günlerde edindikleri  off the recordları ifşa edeceklerini belirterek birbirlerini tehdit ederler. Bunlar hep korkatırlar. Vicdan yerine cüzdandır onlar için önemli olan. Ama unuttukları birşey var; çaldıklarıyla, çırptıklarıyla, yalanlarıyla, haramlarıyla, iblisle olan yoldaşlıklarıyla varacakları her menzilde bir foseptik çukuru onları beklemektedir.. Dün olduğu gibi bugünde onların yeri hep foseptik çukuru olacaktır ve oradan asla kurtulamayacaklar. Çaldıkları, çırptıkları, iç ettikleri ne varsa onları korumak adına, kaybetmemek adına birer foseptik faresi gibi  şehirler karanlığa gömüldüğünde ortaya çıkarak, gün aydınlandığında ise yine o foseptik çukuruna gizlenerek yaşamaya mahkumlar.. Onun için siz siz olun bu foseptik farelerini fazla kaale almayın!  Gece karşılaştığınızda endişelenmeyin.. Günün aydınlanmasını bekleyin!