Kimi Dost.. Kimi  Arkadaş.. Ya da yoldaş der kimisi, kimisi gardaş der. Kimisi candaş der. Derler demesine ama Mevlana şöyle der; “Görmüyor musun? Senin yumuşak huylu temiz dostun, menfaatine dokununca, onunla zıt olunca yılan gibi olur.” Hani bir efsane gibidir ya dilden dile dolaşan, derler ya insan dostunu da düşmanın da yolculukta tanırmış diye.. Yok öyle birşey.. Ya da çooook eskilerden kalmış bir yanılgı.. Şimdilerde zaman denilen değirmen herşeyi öyle  öğütmüş ve değiştirmiş ki, bin yıl yolculuk yapsanız da tanımıyorsunuz insanları.. Öyle iyi oynuyorlar ki insanlar artık. Yüzlerce ve hatta binlerce yüzleri olduğu için her çıktıkları yol için bir maske takarak sizinle yolculuk yaparlar ki sizin ruhunuz bile duymaz Onun için ataların-dedelerin söylediklerini bilin, okuyun ama zamanın değirmeninde fena halde un ufak olduğunu, geriye o sözlerin tozu ve tuzu kaldığını unutmayın.. Onun için yaralanmak, yara aldığınız yerden vurulmak istemiyorsanız ; İnsanlara güvenmeyin  İnsanlara fazla değer vermeyin İnsanları dost bilmeyin Size dostmuş gibi görünenlere, yüreğinizin derinlerine düşürdüğünüz umutlarınızı, hayallerinizi, umutlarınızı sakın paylaşmayın.. Sırtlanların en yakın akrabalarının insan olduğunu ve menfaaatlerine ters düştüğünde, işin içine menfaat mı- dostluk mu şıklarından birini işaret etme zorunluluğu doğduğunda bakın göreceksiniz ki dost bildikleriniz birer sırtlan olup etinizi, canınızı diri diri koparmak için nasıl fırsat kolladığını.. Onun için Bırakın bir kenara dostluğu-mostluğu.. Bırakın bir kenara arkadaşlığı sırdaşlığı Silin hafızalarınızdan güveni - dağ gibi duruşu.. Unutun insanın insana iyi geldiğini.. Çöpe atın bütün bildiğiniz dostluk hikayelerini, kurbağa ile akrep hikayesini not edin bir kenara öyle bakın insanların yüzlerine.. Sonra çıkın dışarı; kaldırın başınızı mavi gökyüzüne bakın ve  tanımadığınız iyi insanlar için iyi dilekler dileyin.. Yetim bir çocuğu ziyaret edin yetimhanede, oyuncaklar hediye edin, başını okşayın.. Göreceksiniz ki, menfaatleri için tüm erdemleri yerle bir edenlere ayırdığınız zamanın ne büyük bir kayıp oluduğunu.. Dostluğun nasıl bir duygu olduğunu onun menfaatsiz gözlerinde göreceksiniz. Huzurevinde bir yaşlıyı ziyaret edin dost duygusunu iyileştirmek istediğinizde. Ve bir bebeğin gülüşünü seyredin sokakta, canınızdan can koparanlara karşı öfkelendiğinizde.. İyileşmek için yola çıkın.. Bilmediğiniz diyarlara gidip gülümseyin hiç tanımadığınız güzel insanlara.. Ama sakın ve sakın size dostum-arkadaşım diyenlere inanmayın... Canınızdan can koparılmasını istemiyorsaniz tabii..  Ve Şeyh Sâdî  çok öte zamanlarda bize hediye sunar gibi ne güzel söylemiş ve uyarmış; “Her gözü, kulağı, ağzı olan insan değildir! Gerçek insan; ahlâkı güzel olan kişidir!”