Sokağın başında elinde bastanoyla öylesine kaldırıma oturmuş derin derin düşünen İhsan Amca ile karşılaştık Nasılsın amca dedim İyiyim evladım nasıl olalım hal belli dedi Hal belli dediği yaşlılık ve çaresizlikti sanırım Onun için hal belli deyimini sormadım Sonra sohbet ettik insanlıktan, adamlıktan, mertlikten namertlikten İnsanlık nereye gidiyor amca dedim Kötüye gidiyor dedi ve sıraladı; Artık herkes namert olmuş evladım.. Yiğit kalmamış meydanlarda. Meydan görmemiş yiğitler çekip gittiler ya. Onlardan geriye kalanlar yalan- dolan- plan peşindeler Hak yiyorlar evladım.. Haram yiyorlar. Kul hakkı zor iştir evladım. Allah demişki bana kul hakkıyla gelmeyin. Çünkü affı yok. Ama şimdi bakıyorum herkes kul hakkı yiyor. Çoğu insan yaşına başına bakmadan yalan söylüyor. İnsanlar birbirlerine iftira atıyor evladım. Çok günah bu. insanlar birbirlerinin rızkını engellemek için yarışıyorlar. Bu cehennemlik bir durum.. Evladım sakın kimseye güvenmeyin bu zamanlarda.. Biz bu yaşa geldik ve nice dost yüzlü düşmanlar gördük bilir misin? Doğrudur ihsan amca dedim O anlattı ben dinledim.. Ve sonra vedalaştık.. O yorgun ayaklarına destek olsun diye eline aldı bastanonu ve yavaş yavaş yürürken, sahi İhsan Amca ne olacak bu insanlığın hali dedim usulca.. Cevabı orta yerde dursa da yine de bir umut soruyor insan kendi kendine ne olacak bu kötü insanların cirit attığı dünyanın hali?