Efendi.. İçeriği o  kadar geniş bir kelime ki. Bazen bir tehdit bazen bir övgü, bazen bir lütüfkar, bazen bir işbirlikçi, bazen bir yüceltme, bazen bir aşağılama cümlesinde kullanılır..Eril bir kelime olmasından kaynaklıdır ki daha çok erkeklerle ilişkilendirilerek bu nedenle de daha çok zorbalık içeriyor.. Bildiğimiz en sade haliyle Efendilik güzeldir. Efendi adam, efendi insan deriz. Bununla birlikte efendi insanları da severiz..Ama eğer efendiliğin arkasında bir iblislik yoksa tabi.. Alçaklığı sanat edinenlere karşı kullandığımızda en etkili silahtır; efendi efendi git şurdan başıma bela olma deriz..Buradaki amaç şeytanın yoldaşlığını yapanlara bulaşmamak ve onları kendi pislikleriyle başbaşa bırakmak niyetidir.. Evlerinde çalıştırdıkları hizmetlilere de efendi olarak seslenir ya biryerlerden çalıp çırptıklarıyla zengin adamcıklar Türk filmlerinde.. Ona da çok gülmüşlüğümüz vardır nihayetinde kendisi de bir zamanlar köyden tahta bavuluyla gelmiştirlerde çalmakan , pis işler yapmaktaki maharetlerinden dolayı sınıf atlayıp bey-efendi olduklarını sanırlar ve flimin sonunda çaldıkları çırptıkları ile birlikte beyliklerinide kaybedip aslına rucu edip efendiliiiiiik sırasındaki yerlerini alırlar nihayetinde.. İşte bunun içindir ki efendi kimi zaman hizmetli,  kimi zaman eğitim görmüş, kiimi zaman saygınlık ama çoğunlukla yalakalık anlamında da kullanılan bir kelimedir.. EYYAM EFENDİLERİ Birde , Eyyam efendileri var ki evlerden ırak.. Onlar her daim varlar ve hayatı da insanlığı da uç kuruşluk menfaatleri için kirletmeye devam ediyorlar.. Türlü türlü şekillere girerler.. En korkulası yaratıklar.. Eyyam efendileri ve onların ağababaları her daim aynı kanalizasyon çukuruna çıkan iki deşarj borusu gibidirler.. Yok birbirlerinden farkları yani.  Ortak paydaları pislikten beslenmek olduğu için her daim birbirlerini bulacak kanalları bulurlar.. Allah onları hiç o kanallardan çıkarmasın.. Hep o halde olsunlar