Ne ararsanız var bu hayatın orta yerinde. Menfaatleri için  olmadıkları şekilde kendilerini kıymetlendirmeler, ne göründükleri gibi ne oldukları gibi görünmemek için bin takla atanlar, dostluklarını,  haysiyetlerini üç kuruşa satıp sonra da ortalıkta çaka satanlar ve onları alkışlayanlar ve onlara paspas olmak için kuyrukta bekleyen piyoncuklar, deterjan baloncuğu zavalıların sefil hallerinden kendine paye çıkaran guruhlar.. Ne ararsanız var bu hayatın orta yerinde Yalan ve iblis rehberliğinde hazırlanan planlar, alçaklıklar ve kimi zaman kumpaslar, hilenin her türlüsünden ve şeref yoksunluğun her renginden kendine atlas libas dikip onunla adamcılık oynayanlar.. Ne ararsanız var bu hayatın orta yerinde İnsanlığın zerresinden nasiplenmemiş Bir kitap okumamış, bir şiirin dizelerine  göz atmamış, bir çiçeğin açışını ve bir ağacın yapraklarını tek tek döküşünü izleyememiş nasipsizlerin çıkıp adamlıktan, insanlıktan, önderlikten, sözü dinlenirlirken bahsetmeleri ne garip bir zulümdür yeryüzü için değil mi? Ve bu yeryüzü yolcukları bittiğinde gidecekleri yolun sonunda ne yalanları, ne planları, ne de çevirdikleri binlerce dönme dolaplarının hiç bir işe yaramayacağını görecek olmaları ne şahane bir ceza değil mi? Evet,  iblisin atları olmayı seçenler şimdilik kazanmış gibi görünselerde birgün dönüş yolculuğuna geçtiklerinde mahkeme-i kübra'nın kudrettini görecekler.. İşte bu iblislere ve iblis atlarına karşı  sabır taşı olmamızın en büyük dayanağı o mahkemenin kurulacağına olan inancımızdır.. bu da böyle bilinsin istedim!