Büyük acıların altında kaldık. Geldi mi üst üste mi gelir acılar? Sonra biter mi acaba?  Sonra geçer mi yaşanan onca acı? Hayır! Hiç bir acı geçmez O acıyı yaşayanlar ölünceye kadar hisseder Ölünceye kadar taşır yüreğinde ölünceye kadar bizimle büyür acılar Önce Elazığ depremi ile sarsıldık..41 canımızı kaybettik.. Depremin dehşetini en iyi bilenlerdendik.. Kocaeli depreminin derin sarsıntısını kim bizim yüreğimizden çekip çıkarabildi ki Elazğ depreminin büyük sarsıntısını, alıp götürdüğü canları, yitirilenlerin büyük acısını kim geçirebilir ki? Geçmez, iyleşmez yaralar bırakır yüreğimizde felaketler.. Elazığ depreminin büyük acısını ve yarasını sarmadan İdlib'teki hain saldırıda şehit olan 8 şehidimizin büyük acısıyla sarsıldık. Şehitlerimizin büyük acısı yüreklerimizi yakarken bir felaket haberi de Van'dan geldi Çığ felaket getirdi! Doğunun en büyük felaketlerinden biridir zaten çığ..Geçmişten bugüne gelen.. Van- Bahçesaray'daki çığ felaketi yüreklerimizi korkunç bir soğukla  dağladı gitti.. O felaketten kurtulanlar hiç bir zaman sevinemeyecekler. O felaketin acısı millet olarak devlet olarak yüreğimizi, ciğerimizi parçaladı gitti.. Çığ altında kalanları kurtarmaya giden ekipten 8 askerimiz, 3 köy korucusu. 3 itfaiye eri ile 9 gönüllü kurtarıcı çığ altında kalarak şehit oldular..ilk günkü çığ felaketinde ise 5 kişi hayatını kaybetmişti..  Çığ altında kalıp hayatını kaybedenlere mi yoksa  çığ altında kalanları kurtarmak için hiç düşünmeden canlarını hiçe sayan o kahraman ve aziz şehitlere mi yanalım bilemiyoruz.. Hangi acıya nasıl üzüleceğimizi şaşırdık.. Acımız büyük! Acımız yüreklerimizin kaldıramayacağı kadar ölümcül bir soğuklukla bizi derinden sarstı.. Dondu yüreğimiz Van'da, yandı ciğerimiz, çığ altında kalmışçasına yaralandık hepimiz.. Üzgünüz.. Çok çok yaralı yüreğimiz.. Hem Elazığ hem de Van'ın büyük acısını yeniden ve yeniden yüreğimizle, kalbimizle suskunluğumuzla paylaşıyoruz.. Allah bir daha bu felaketleri göstermesin.. Dileğimiz ve duamız odur ki, dünden bugüne yaşanan bu felaketler son olsun!