BEN ÖLEYİM SEN GEL!

BİR ÇOCUK ÖLÜR DÜNYA ÖLÜR! Berkin Elvan.. Kara kaşlı, kara gözlü çocuk.. Ekmek almaya giden çocuk.. Masum çocuk.. Ana kuzusu, can parçası.. Çocuk işte.. Var mı ötesi.. Yürekten bir parça, ciğerin paresi.. Kimin olursa olsun, dili, dini, ırkı, mezhebi ne olursa olsun.. Çocuk o.. Dünyanın merhamete açılan kapısıdır, vicdanın anahtarıdır çocuk.. Berkin Çocuk öldü.. Türkiyeʹnin gözleri önünde öldü.. Tıpkı diğerleri gibi.. Adı konulmamış ölümdür bu.. Kimin için, ne için, neden, nasıl ve neye karşılık... Cevapsız soruların cevabıdır çocuk ölümleri.. Genç ölümleri.. Katlini vacip görenlerin kabusları olacak o kara kaşlar, kara gözler ve sonsuza kadar öyle kalacak o gülümsemeler.. Bir Berkin Elvan ölür, vicdanlar ölür.. Berkin; sağlam, güçlü ,kuvvetli anlamında ama Berkin daha bir çocuk 268 gündür dayandı.. Güçlüydü, ailesi için dayandı, sevenleri için dayandı ama çocuktu.. Ve Berkin çekip gitti İstanbulʹdan.. Almaya gittiği ekmeği alamadan, o ekmeği yiyemeden gitti.. Şimdi tüm ekmekler bize Berkinʹi hatırlatacak.. Elimize aldığımız her lokma boğazımıza dizilecek.. Berkin yok.. İstanbul ne kadar hüzünlü, ekmek fırınlarındaki ekmekler ne kadar tatsız.. Berkinʹin annesi feryat ediyor, sonsuza kadar sürecek bir feryat bu.. En çok en çok annelerin yüreğidir feryat eden bilisiniz işte.. Anne o.. Kara kaşlı, kara gözlü, yüzünde gülümsemesiyle Berkinʹi bir daha kucaklayamayacak. Berkin bir çocuk.. Daha ne kadar dayanabilir ki.. 268 gün.. Eridi gitti.. Vicdanlarda erir mi dersiniz.. Ekmek almaya giden Berkin kara kaşlı kara gözlü çocuk.. Bu ayıp hepimizin.. Ve söz yok, kelime yok, konuşma yok.. Bitti.. Zülfü Livaneliʹnin – Hiroşima ile anlattığı çocuklara karıştı Berkin.. Kapıları çalan benim/Kapıları birer birer/ Gözünüze görünemem/ Göze görünmez ölümler Çalıyorum kapınızı/Teyze amca bir imza ver/Çocuklar öldürülmesin/Şekerde yiyebilsinler adaletbora/haberpi.com