Bi Çay

SERPİL ÜNAL-  Pandemi hayatımızı değiştirmeden önce bir kıymetsizliğin içindeymişiz meğer. Ve gün geliyor hayata bir başka pencereden bakarken nasılda değerli oluyor sıradan gördüğümüz herşey değil mi? Gel bir bardak çay içelim! Derdik yolda gördüğümüz de birbirimize. Nereden bilebilirdik söylerken bile kıymetini bilmediğimiz, dilimize dolanmış kulağımıza aşina olmuş bu sözün bu kadar  kıymetli olduğunu. Oysa ki, bir bardak çay mış bizi etrafında, güldüren, ağlatan bazende birbirimize gönül koyduran... Bazen bir iş çıkışı sözleşirdik “ bir çay içelim bir yerde hemen eve gitmeyelim iki laf ederiz”.. iki laf dediğine bakmayın belli ki içi doludur, anlattıkça bardaktaki çay gibi akıp gidecektir öfkeside yorgunluğuna...  'Bir çay daha alır mıydınız?'diyen garson da hasrettir şimdi belkide “çayım açık olmuş değiştir şunu “diyen öfkeli müşterisine.... Bazen “bir çayını içmeye geldim “ diyerek başlar hayırlı işler, giden bilir geri çevirilmez her zaman baş üzerindedir bir bardak çay için gelen.... Bazen de evde bunalan karısı emekli amcaya der “çık bir yerde bir bardak çay iç Allah aşkına " bilir ki o dışarıda çay içerken kendisinde evde yudumlayacaktır şöyle Bi ayaklarını uzatıp.... Bazende içtiğimiz son çay olduğunu bilmeyiz yitip giden dostlarımızla. son kez ikram etmişizdir, son kez demiştir "niye zahmet ettin" ondan son kez duymuşsunuzdur "çay iyi geldi" diye, son olduğunu bilseydik daha Bi özenle koyardık önüne, belki demlediğimiz en güzel çay olsun, içene şifa olsun diye.... Hayatta çay gibi dir çayda hayat gibi işte, bazen neşe bazen keder, her ne yaşıyorsak toplar bizi etrafına, bir yudumda bazen ısıtır içimizi bazen serinletir, iyide Bi sırdaştır ha bir bardak çay ,bazen öfkemiz şahit olur bazen sevincimize ama hep aramızda kalır, sıcacık bir dosttur, bizi dosta bağlayan.......