HABERPİ/CENGİZYÜCAK Başkan Karaosmanoğluʹnun bize de aşıladığı "sağlıklı yaşam için yürüyüşü"müzü gerçekleştirmek için sabahın alacakaranlığında yola revan olurken ofisimizin önünden geçerken işhanının girişinde bir garibin yere serdiği kartonun üzerinde uyuduğunu gördüm..
"Hayrola" diyerek yanına yaklaştığımda derin uykuda olduğunu farkettim..
Uykusunu bozmamak için sessizce yanından uzaklaştım. Bir kaç adım sonra parasının da olmayacağını düşünerek tekrar geri döndüm ve spor sonrası çay-simit için yanıma aldığım parayı başucuna bıraktım..
Bu kez beni farketmişti..gözlerini ovuşturarak açtıktan sonra bıraktığım parayı bana doğru uzatarak "param var" dedi..
"Olsun benden bir kahvaltı olsun" dedim..
Parayı tekrar yanına bıraktım ama yine "param var" diyerek almadı..
Bu kararlı duruş karşısında "kimsin..neyin nesisin" diye sorma cesaretini bulamadığım için ayrıldım oradan..
İşin bir diğer ilginç tarafı yürüyüş sonrasında simit almak için pastaneye gittiğimde cebimde o paranın olmadığını farkettim..
Düşürmüştüm..