Kibir, her kıvılcımı, bir yangına döndürür;
Onu ancak, tevâzu denizleri söndürür...
Şeytanla her savaşa, hiç korkusuzca varım,
İnsan şeytanlaşırsa, işte ondan korkarım.
Yoksa eğer kişinin, kendisine saygısı,
Ne utanması vardır, ne haysiyet kaygısı.
İnsan olmak; bilincin, bilincinde olmaktır,
Her hücresi Allah’a, teşekkürle dolmaktır.
Her rüzgara eğilen, alışır, dik duramaz,
Rezil-rüsvây olsa da, nefsine gem vuramaz.
Şaka bazen lâtiftir, insanlar güler geçer;
Bazen de mermi gibi, insanı deler, geçer..
Şeytanın, insanlara penaltıdan son golü;
Şehvetle paylaşıyor, sokaklarda baş rolü...
Kim İslâm’a “irticâ” iftirâsı atarsa,
Kur’ân’a kulak versin, birazcık aklı varsa.
Ne bir savcı kalırdı, ne bir yargıç, ne yasa;
Şu insanoğlu önce, kendini yargılasa..