Zamanın padişahlarından biri sadrazamlarını toplamış.
“Padişahlık dönemimde Emr-ü fermanıma uymayanların tez kellesi vurula” demiş.
Sadrazamlar başlamış araştırmaya “kim emr-u fermana uymadı. Hangi emre biat etmedi” diye.
Açmışlar tüm emr-u fermanları tek tek incelemeye başlamışlar ve binlerce kişiyi huzuru padişaha getirmişler.
“ Ey şanı yüce, ferman buyurduğunuz tüm hadiseleri inceledik. Emr-u fermanınıza muğayyır hareket eden itaatsiz kullarınızı bulduk ve şimdi huzurunuzdadırlar. Ne ferman buyurursunuz? “ demişler.
Padişah bir sağına bakmış bir soluna… Binlerce kişi.
Kükremiş..”Hepsi bu kadar mıdır?”
“Bu kadardır devletlûm”
“Geride kimse kalmış mıdır?”
“Kalmamıştır devletlûm”
“Peki, yarın sefere çıkacak olsak kaç neferimiz vardır”
“Başı kesileceklerden sonra 100-150 civarındadır devletlûm”
“Savaşı kazanacak cengâverlerden kaç tanesinin başı kesilecektir”
“Hepsinin devletlûm”
“Nasıl olurda hem fermanıma uymazlar hem de cengâver hükmündedirler”
Sadrazam başı buyurur ” Onlar Allah için savaşırlardı devletlûm… Sizin fermanınız için değil…