Jivkovʹun torunlarını dost edinenler

Yaşlı Soydaş ve Candaş teyzemin anlattıklarını dinledikçe çoktan unuttuğumuz Jivkov zulmünü bir kez daha lanetle andık.. Bir kez daha herşeyi ne kadar çabuk unutup tekrar tekrar aynı yanlışlarla yolumuza devam ettiğimizi farkettik ülke olarak, millet olarak, birey olarak Şimdilerde Bulgaristan ile sıcak ilişkilerini geliştirenlere söylenecek ne çok söz var.. Dünü unutanların yarınları olmaz bilmezmisiniz.. Dünü unutan ve vahşetten geriye hiç birşey kalmamış gibi davrananlara bir kez daha hatırlatalım istedik.. O vahşeti yaşayanların halen bu topraklarda aynı acılarla hayata tutunmaya çalıştığını bilsinler istedik Jivkov ve onun uşaklarının önce isimlerini sonra dinlerini ve sonra dillerini değiştirmek için insanlık tarihinin en korkunç zulümlerini uyguladığı soydaşlarımız ve onların yaşadığı büyük acıların hesabını hiç kimse vermedi... Halen çocukları Bulgaristanʹda kendisi Türkiyeʹde yaşam mücadelesi veren bir soydaş Teyzenin anlattıları dehşet dolu o yılları dinlediğimde ne kadar unutmaya meraklı olduğumuzu ve herşeyi ne kadar kısa sürede tozlu raflara kaldırdığımızı bir kez daha yüreğim burkularak farkettim Gözleri dolu dolu anlattı.. Önce isimlerimizi değiştirdirler kızanım.. Sonra çocuklarımızı gözlerimizin önünde panzerlerin altında ezdiler.. Kardeşimin kafasını ezerek öldürdüler.. Mahsenler yaptık, erkek çocuklarımızı o mahsenlerde gizledik... Mum ışığında Kuran okuduk.. Kadınlar ve kızlar dışarı çıkamazdık.. Beleneʹye (ölüm kampları) gönderdiler eşlerimizi, oğullarımızı.. Haklarındaki suçlama Türkiyeʹye ajanlık yaptıklarıydı.. Oysa böyle birşey yoktu. Olamazdı da neyin bilgisini vereceklerdi ki Türkiyeʹye .. Ama Türkiye bunları çok çabuk unuttu.. Şimdilerde bakıyoruz bütün Türkler Bulgarları dost edinmişler, Bulgaristanʹa tatile gidiyor, eğleniyor, hiç birşey olmamış gibi onlarla kardeş olmuşlar.. Ama bilmezler ki kızanım onlar asla dost olmazlar Türklerle. Yarın yine fırsatını bulsunlar yine Türkleri öldürmek için sıraya dizilirler. Yaşadığımız büyük acıları biz dilimiz, dinimiz ve isimlerimiz için çektik. Türk olduğumuz ve müslüman olduğumuz için bizi yoketmek istediler. Herşeyimizi elimizden aldılar. Türkiye bunları unutmamalı.. O büyük zulmü yaşayan bilir Alllah bir daha yaşatmasın ama Bulgardan dost olmazʹ diyor...Ağlıyor.. Daha dün gibi hiç zaman geçmedi, hepimiz aynı acıları taptaze yaşıyoruz, dün gibiʹ diyor.. Ağıllarının hayvanlarıyla birlikte ateşe verildiğini, çocukların diri diri yakıldığını, anne ve babaların gözleri önünde yaptıkları vahşetleri anlattıkça birlikte yürek sızısı çekiyoruz dün gibi JİVKOVʹUN TORUNLARINI DOST EDİNENLER Soydaş ve Candaş teyzenin anlattığı vahşetten sonra Todor Jivkovʹun torunlarıyla kol kola gezenler, onları sarıp sarmalayan, onları evlerinde barklarında ağırlayan, sözde türklere söylenecek bir sözün olmadığına karar verdim.. Halen jivkovʹun torunlarını sarıp sarmalamaya, onları dost edinmeye utanmadan devam edeceksiniz bence önce bir düne bakın.. Ve varsa içinizde bir parça insanlık kırıntısı gidip önce bir soydaşı dinleyin.. Neler yaşadıklarını ve o hitlervari vahşetlere niçin katlandıklarını, ölümüne verdikleri savaşın ne kadar kıymetli olduğunu bir kez daha göreceksiniz.. Göçmen deyip yıllarca aşağıladığınız o insanların isimleri, dinleri ve kutsalları için verdiği kutsal davanın jivkovʹun torunlarından çok daha kıymetli olduğunu belki anlarsınız.. Dünü unutanların yarınları asla olmaz.. Bilesiniz