İKİ KÖPEK!

Etrafta insan diye gezinenlerin yaptıkları dedikodular, kurdukları komplo teorileri ve halen insanım diye gezinmelerine kısa ve öz bir cevap.. Yaşlı kızılderili Reisi kulübesinin önünde torunuyla oturmuş, az ötede birbiriyle boğuşup duran iki köpeği izliyorlardı. Köpeklerden biri beyaz, diğeri siyahtı ve oniki yaşındaki çocuk kendini bildi bileli o köpekler dedesinin kulübesi önünde duruyorlardı. Dedesinin sürekli göz önünde tuttuğu iki iri köpekti bunlar. Çocuk, kulübeyi korumak için biri yeterli gözükürken niye ötekinin de olduğunu, hem niye renklerinin ille de siyah ve beyaz olduğunu anlamak istiyordu artık. O merakla sordu dedesine: " Dede, bu iki köpeği niye hep kulübenin önünde tutuyorsun? hem niye biri siyah, öteki beyaz?" Yaşlı Reis, bilgece bir gülümsemeyle torununun sırtını sıvazladı ve : onlar dedi, benim için iki simgedir evlat. Neyin simgesi? deye sordu çocuk. İyilik ile kötülüğün simgesi. Aynen şu gördüğün iki köpek gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur. Onları seyrettikçe ben hep bunu düşünürüm. Onun için yanımda tutarım onları. Çocuk, sözün burasında, mücadele varsa, kazananı da olmalı diye düşündü ve her çocuğa has bitmeyen sorulara bir yenisini ekledi: peki, hangisi kazanır bu mücadeleyi ? bilge Reis, derin bir gülümsemeyle baktı torununa : hangisi mi evlat ? ben hangisini daha iyi beslersem o kazanır !.